ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΛΙ;

Παρακολουθούμε τα τελευταία χρονιά πολεμικά μέτωπα που αναδύονται στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης όπως Ρωσία-Ουκρανία, στο Ισραήλ με διάφορους εχθρούς που έχει στην ευρύτερη περιοχή. Αν ανατρέξουμε στην ιστορία θα δούμε ότι μέσα σε κάθε εκατονταετία θα συμβεί κάποιος μεγάλος πόλεμος.
Οι αφορμές σχεδόν ασήμαντες, καμία αφορμή πολέμου δεν σχετιζόταν με εδαφική απειλή. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε με αφορμή την δολοφονία του διάδοχου της Αυστροουγγαρίας, σήμερα το Ισραήλ επιτίθεται στην Παλαιστίνη επειδή μαχητές της χαμας έπιασαν ομήρους ισραηλινούς ,άλλα και οι μάχη μεταξύ Ισραήλ- Ιράν έγινε με αφορμή τον θανάσιμο τραυματισμό αξιωματούχων του Ιράν.
Οι αφορμές σχεδόν ασήμαντες, άλλα οι αίτιες διαχρονικές.
Η κυριότερη αιτία- και πιθανότατα μοναδική- είναι ο διαγωνισμός  για το ποίος θα κυριάρχηση στην Ευρώπη πρώτα και έπειτα σε όλο τον κόσμο.
Γιατί πρώτα στην Ευρώπη;

Επειδή από εκεί έχουν αρχίσει σχεδόν όλα συμφωνά με την ιστορία που έχει γραφτεί. Η πρώτη μεγάλη γνωστή αυτοκρατορία που αναδύθηκε σε παγκόσμια κλίμακα είναι η Ρωμαϊκή έτσι έχουμε το πρώτο Ράιχ που είναι η Ρώμη, η επομένη αυτοκρατορία που παίρνει την σκυτάλη είναι η λεγομένη « Βυζαντινή» όπου  μεταφέρθηκε το δεύτερο Ράιχ στην Κωνσταντινούπολη, και τέλος το τρίτο Ράιχ είναι το γνωστό ως γερμανικό τρίτο Ράιχ, που ξεκινάει από τον Καρλομάγνο  και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με μεταφορά της έδρας από την γερμάνια  στην Νέα Υόρκη (νέο κτήνος).

Θα μιλήσουμε μονό για το τρίτο Ράιχ γιατί αυτό μας απασχολεί  τώρα. Ξεκίνησε την ίδρυση του από τις συμφωνίες του Καρλομάγνου  και του πάπα Λέοντα του Γ΄ οι οποίες στην ουσία ήταν ανταλλαγές μεταξύ τους για να αρπάξουν την αυτοκρατορική εξουσία από το Βυζάντιο και να την μεταφέρουν στην δύση. Ουσιαστικά  έτσι έκανε και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κλέβοντας την εξουσία από την Ρώμη, άλλα και η εξουσία της Ρώμης εγκαθιδρύθηκε  με την κλοπή των κληρονομικών δικαιωμάτων μέσω των πατρικίων από τους Έλληνες οι οποίοι κατείχαν όλα τα βασιλικά δικαία και δικαιώματα από  την εποχή του Φίλιππου  και του υιού του τον Μέγα Αλέξανδρο.

Συνεχίζουμε λοιπόν με τις ανταλλαγές που έγιναν μεταξύ πάπα και Καρλομάγνου οι οποίες φυσικά συνεχίστηκαν από τους απογόνους τους και τους επίγονους τους.
Μία ωραία αφορμή για την μεταφορά της εξουσίας της αυτοκρατορίας στην δύση ήταν το σχίσμα του 1054, οπού στην δυτική εκκλησία είχαν ενστερνιστεί τις θεολογικές θέσεις των γερμανικών κύκλων. Βλέπουμε λοιπόν ότι η πολίτικη και η πνευματική εξουσία στην δύση είχαν σχεδόν συμμαχήσει για να μεταφέρουν τα αυτοκρατορικά άλλα και θεολογικά πρωτεία στην δυτική  Ευρώπη. Και λέμε σχεδόν γιατί άρχισαν μεταξύ τους διαμάχες που στο τέλος περίπου το δέκατο τέταρτο αιώνα ανέδειξε νικητή και ήταν το Βατικανό.
Η επικράτηση τόσο σε θεολογικό-πνευματικό επίπεδο άλλα και σε διοικητικό πέρασε σε πρώτη μοίρα στο Βατικανό το οποίο έδωσε απολυτή εξουσία στους αυτοκράτορες της δύσης να κυριαρχούν στο όνομα όμως της άγιας καθολικής εκκλησίας και στον ποντίφικα {γεφυροποιός} που είναι ο σύνδεσμος Θεού και ανθρώπων.

Στην σημερινή εποχή βλέπουμε ότι όταν φτάνουμε σε κάποιο οικονομικό αδιέξοδο δημιουργείται κάποια κρίση που μέσω αυτής μπορούν βάσει του δίκαιου που έχουν θεσπίσει οι επικυρίαρχοι του πλανήτη να μπορούν να απομυζήσουν από τα κληρονομικά αποθέματα των ανθρώπων για να σταματήσει αυτή η κρίση.
Η τελευταία συμφωνία είναι το Μπρετον  Γουτζ  όπου  συμφωνήθηκε για το κάλο των ανθρώπων να διαχειρίζεται κάποια ελίτ τα κληρονομικά δικαιώματα αποθέματα ώστε να μην υπάρχει αδικία ,φτώχεια, πόλεμοι κ.λ.π. Αντιλαμβανόμαστε όμως ότι τίποτα δεν χρησιμοποιείται για τους ανθρώπους και έτσι αναδύθηκαν οι δυο τελευταίοι μεγάλοι πόλεμοι έγιναν μέσω μεγάλων κρίσεων στους οποίους αιματοκύλησαν σχεδόν όλο τον πλανήτη. Τελικά αυτοί που επωφελήθηκαν δεν ήταν όλοι οι λαοί άλλα αυτοί που διαχειρίστηκαν τον οικονομικό πλούτο (κραχ 1929) ήταν και οι πιο κατεστραμμένοι οικονομικά και εξελίχθηκαν στην μεγαλύτερη οικονομική δύναμη.

 Και σήμερα 2024 οι ίδιοι που ξέφυγαν από μία οικονομική κρίση πριν από 10-15 χρονιά και τώρα το χρέος τους έχει εκτοξευθεί σε πολλά τρις δολάρια ανέλαβαν να προστατεύσουν τον κόσμο.

Μήπως λοιπόν πλησιάζει μεγάλος πόλεμος ο οποίος είναι προγραμματισμένος να συμβεί για να σώσει κάποιον  επιούσιο  λαό η κάποια  ελίτ;
Γιατί ως γνωστό για να δεις ποιος προκαλεί έναν πόλεμο πρέπει να κοιτάξεις και να δεις ποιος ωφελήθηκε από τα αποτελέσματα αυτού του πολέμου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η εκτόξευση της σιωνιστικής Αμερικής σε προστάτιδα δύναμη τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο καταλαμβάνοντας την θέση της μητρόπολης της Αγγλίας ως κυρίαρχη δύναμη στον πλανήτη όσο και της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη δηλ. άλλη μία κατάληψή της γης της επαγγελίας από τους Εβραίους κατά του ελληνικού φύλλου των Φιλισταίων-παλαιστίνιων.

Α.Μ.